Maak van Volkerak-Zoommeer
geen probleemgebied
      
14 december 2015 WATERFORUM DISCUSSIEFORUM
      
Milieuomstandigheden die naar het gevoel van de mens een negatieve wending nemen, krijgen vaak het etiket ‘waterkwaliteitsprobleem’. Zo ook de blauwalgenbloei in de zomer in het Volkerak-Zoommeer (VZM). Dit is geen waterprobleem, maar een ecologische eruptie, stelt ir. W. Lases. Voordat de overheid besluit tot maatregelen is objectivering van de ontstane situatie volgens hem een eerste vereiste.
Een milieuomslag kenmerkt zich door tijdelijke explosieve groei van enkele organismen. De kunst is geduld te hebben met de natuur en er zoveel mogelijk van af te blijven. Het VZM heeft in de enkele decennia van haar bestaan een hoge mate van stabiliteit bereikt. In het meer is de blauwalgenbloei de laatste tien jaar sterk afgenomen, tezamen met het chlorofylgehalte, de voedingsbodem voor blauwalgen. Wat men een waterkwaliteitsprobleem noemde, was in wezen een ecologische eruptie. De biodiversiteit is inmiddels groot en ontwikkelt zich verder. Natuurliefhebbers kijken er hun ogen uit.
Kleine 
        zilverrreiger - Foto: Gerda de Bruijn
Problematisch beleid
        Verzilten is nog altijd het beleidsvoornemen. Deze aanslag 
        op het ecosysteem zal massale sterfte veroorzaken van de nu rijkelijk 
        aanwezige zoetwaterorganismen. De rottende biomassa maakt vervolgens een 
        explosie van maritieme blauwalgen mogelijk. Blauwalgen kunnen daarom geen 
        reden zijn voor het beleid van drastische maatregelen zoals algehele verzilting 
        en de introductie van beperkt getij via een gat in de Brouwersdam.
Destructieve zoetwaterbesparing 
        Dan resteert de stelling, dat men met verzilting zoet water 
        zou besparen en dat er op termijn te weinig zoet water zou zijn om aan 
        het afgesproken criterium van maximaal 450 mg Cl’/l te voldoen.
        Men vergeet dat er vóór de aanleg van de delta-infrastructuur veel meer 
        zoet water van de grote rivieren ten goede kwam aan de Zeeuwse wateren, 
        waardoor er een grote schakering aan lagere zoutgehaltes was, van belang 
        voor het grondwater en de zoetwaterhuishouding op de eilanden. Men vergeet 
        dat men aan het potverteren gaat van een gemengde overgangslaag in de 
        bodem, die een buffer vormt tegen een te snelle verzilting. Men rekent 
        zich ten onrechte rijk en waarvoor? Voor een schijntje meer zoet water 
        voor Midden en West Nederland?
        Tevens wordt door een zout VZM een toekomstig zoet Grevelingenmeer onmogelijk. 
        Het benodigde zoete water om het VZM zoet te houden is er wel degelijk. 
        Men verlaat nu zonder noodzaak een zoetwaterzone en brengt bewust verzilting 
        verder het land in. Het gebrek aan zoet water wordt hierdoor op den duur 
        alleen maar nijpender en van effectieve besparing is dan ook geen sprake. 
        Zo creëert de overheid zelf het probleem van waterschaarste. 
Doorgedrukt
        Het huidige beleid voor de Zuidwestelijke Delta kwam in 
        een rap tempo tot stand. Participatie en inspraak bleken een wassen neus 
        zodra deze niet in lijn met de plannen lagen. Er spelen tal van belangen 
        zoals het verpachten van percelen voor schelpdierteelt, besparingen bij 
        de Krammersluizen en aanleg en exploitatie van jachthavens. Dit alles 
        gaat ten koste van West-Brabant, de natuur en de zoetwatervoorziening.
        Nu worden nog alleen de projecten Flakkeese Spuisluis en Roode Vaart gerealiseerd. 
        Of de verzilting er ooit komt is onzeker, want de financiering is lang 
        niet rond.
        Momenteel wordt het VZM gereed gemaakt voor noodopvang van rivierwater 
        om voorlopig de waterveiligheid van de Drechtsteden wat te vergroten. 
        Verzilting maakt van waterberging een herhalend en fors probleem. Elke 
        berging van zoet water op een zout milieu leidt immers tot een ecologische 
        ramp.
Hype
        Een bres met centrale in de Brouwersdam en verzilting van 
        het VZM zijn vooral voor de (internationale) bühne en zetten geen zoden 
        aan de dijk wat betreft waterveiligheid, zoetwatervoorziening en milieu. 
        Integendeel, het blijven op deze punten averechtse acties.
        Er komt steeds meer ongezouten kritiek op het binnenhalen van de zee. 
        Verzilting voorkomen is altijd een betere strategie, dan achteraf proberen 
        om deze weer teniet te doen.
        In kringen van biologen is de noodzaak van een zout VZM inmiddels omstreden 
        en worden de toenemende en blijvende negatieve gevolgen van verzilting 
        steeds meer onderkend. Vlaanderen wenst het ook niet. Aanvankelijke voorstanders 
        raken overtuigd van het feit dat verzilting weinig goeds kan brengen.
Wielewaal 
        - Foto: Gerda de Bruijn
Hou het milieu gezond
        Gelukkig blijkt het Volkerak-Zoommeer vrij probleemloos. 
        Regionale milieugroepen, waterschapspartijen, politiek, agrarische belangen, 
        beroepsvissers en ideële organisaties streven er naar duurzaamheid, kwaliteit 
        en het tegengaan van verzilting.
        Het einde van de dreiging door maatregelen voor de korte termijn en ondoordachte 
        planvorming moet dan ook in zicht komen. Maak geen problemen waar ze niet 
        zijn.
Ir. Wil Lases - december 2015