Welkom op onze website

 

Geachte bezoeker,

 

Hierbij willen wij ons even aan u voorstellen.

 

Het ontstaan van onze adviesgroep

We zijn voortgekomen uit de Madese Natuurvrienden, een plaatselijke natuur- en milieuvereniging, waarvan het Nationaal Park de Biesbosch een belangrijk aandachtsgebied is.

De Biesbosch ontstond in 1421 doordat het westelijk deel van de Hollandse Waard overstroomde en door opslibbing werd het een relatief hoog gelegen gebied op de overgang van de Benedenrivieren en de ontstane zeegaten. De Deltawerken maakten een einde aan het estuariene milieu.

De vereniging onderkent dat de natuurontwikkeling van het Nationaal Park de Biesbosch afhankelijk is van het rivierwaterbeheer en zet zich al ruim twintig jaar in voor een koerswijziging van het huidige streven naar een zoetwatergetijdengebied. Ze motiveert dit met de toekomstperspectieven van het rivierbeheer en streeft naar voortgaande procesnatuur.
In dit kader is de vereniging eveneens tien jaar actief geweest om het project Zuiderklip een effectieve functie te laten vervullen voor natuur en waterveiligheid.

De Benedenrivieren spelen een cruciale rol voor doorstroming (Ruimte voor de Rivier) en de Zuidwestelijke Delta voor tijdelijke rivierwaterberging bij hoog zeepeil.

Het waterbeheer en de zoetwaterverdeling van Nederland heeft grote gevolgen voor de Biesbosch en de betrokken Natura 2000 gebieden.
Aangezien deze materie het werkgebied van de natuurvereniging verre overschrijdt, zijn enkele leden van de Werkgroep Biesbosch op persoonlijke titel verder gegaan onder de naam Adviesgroep Borm & Huijgens.

Als adviesgroep kwamen we in november 2008 met een inrichtingsvoorstel voor de Zuidwestelijke Delta, een maand later met een voorstel voor een inrichting rondom de Afsluitdijk en begin 2009 lag er een plan voor integraal landelijk waterbeheer.
Na een jaar intensief deelnemen aan overleg en conferenties en het publiceren in onder meer Perspectief, WaterForum Online en H2O krijgt het voorstel landelijke aandacht.

We zullen u de uitgebreide inspraak van de eerder genoemde items besparen en ons beperken op deze website tot de inspraak van de adviesgroep op het Nationaal Waterplan, de planvorming rond het Volkerak-Zoommeer, het ontwerp-uitvoeringsprogramma Zuidwestelijke Delta 2010-2050+ en de ontwikkelingen binnen het Deltaprogramma.


In de komende jaren zal het waterbeleid uitgestippeld worden en worden belangrijke besluiten genomen voor de hoofdwatersystemen. Met waterveiligheid valt niet te marchanderen. Men zal de juiste keuzes moeten maken en we hopen hieraan een wezenlijke bijdrage te leveren.

Aldus de inleiding van augustus 2010.

 

De balans na 8 jaar

Intussen is het 2016. Het Nationaal Park de Biesbosch heeft nog altijd een onjuist streefdoel. De vijf jaar die we ons stelden om tot een uitgewerkt landelijk advies te komen zijn ruim overschreden. Doordat bestaande en komende problemen steeds duidelijker in beeld zijn gebracht, is onze bezorgdheid alleen maar toegenomen. Met zeer deskundige mensen op het gebied van waterbeheer hebben we zinvol overleg gehad, we hebben veel gepubliceerd, lezingen gegeven, bezwaarschriften ingediend en adviezen gestuurd naar onder meer het kabinet en de betrokken bewindslieden.

Dit alles heeft niet kunnen voorkomen dat het Deltaprogramma op het gebied van kustverdediging, zoetwaterverdeling, noodwaterberging, verziltingbestrijding, milieu en natuurontwikkeling onverantwoorde keuzes heeft gemaakt.

Het overheidsapparaat zit blijkbaar niet te wachten op participatie. Stelselmatig en zonder inhoudelijke onderbouwing zijn al onze bijdragen van tafel geschoven.

De lang verwachte deltabeslissingen in 2014 vormden een grote teleurstelling. Onze laatste hoop is gericht op Plan Sluizen (Plan Spaargaren), dat voorziet in zeesluizen in de Nieuwe Waterweg. Voor deze cruciale structurele systeemmaatregel hebben we vanaf het eerste uur gepleit en deze is in onze ogen de sleutel tot een klimaatbestendig Nederland.

Adviesgroep Borm & Huijgens - januari 2016


De balans na 10 jaar

De opdracht van de tweede Deltacommissie in 2008 was om te komen tot een visie over de wijze waarop we ons duurzaam gaan beschermen tegen en samenwerken met het water.

Het is inmiddels duidelijk dat we in Nederland met zandsuppleties, dijkverhogingen en een vlotte doorstroming het niet redden van zeespiegelstijging en klimaatverandering. Voor waterveiligheid zijn een krachtige kustlijn en voldoende noodberging cruciaal.
Na een droge en hete zomer, die volgens voorspellingen steeds vaker gaat voorkomen, zijn er zoetwatertekorten, lage rivierstanden met hinder voor de scheepvaart, spuitverboden, uitdrogende dijken en schade aan land- en tuinbouw. De twijfel aan de gedroomde verziltingplannen neemt toe, maar de voornemens zijn nog ongewijzigd.
Waterschaarste wordt problematischer dan wateroverlast.
Is er eigenlijk wel een visie op het gebied van zoet water?
Het Deltaprogramma ontbeert zowel deze visie als een langetermijnvisie, met als gevolg dat de overheid nog altijd haar verantwoordelijkheden op het gebied van waterbeheer uitbesteedt, zonder zicht te hebben op het uiteindelijke einddoel. Dit leidt onherroepelijk tot een risicovol ad hoc beleid en tot overbodige investeringen.

We benadrukken dan ook in de nota ‘De urgentie van een plan voor een klimaatbestendig Nederland', die u kunt vinden onderaan de kolom Landelijk waterbeheer, dat het vijf voor twaalf is om ingrijpende en verstrekkende maatregelen te nemen.
Het zal een grote krachtsinspanning vergen en politici en bestuurders met visie en vastberadenheid om dat tijdig voor elkaar te krijgen.

Het komt er nu eerst op aan wie de minister gaat benoemen als opvolger van de deltacommissaris. Laat het een bekwaam en doortastend persoon van kaliber zijn.

Adviesgroep Borm & Huijgens - augustus 2018